معرفی گوشواره

گوشواره همانطور که از نامش پیداست برای ابراز امیدواری به بازگشت پسر به زودی استفاده می شود.
به قول معروف: بدون سوراخ کردن سوراخ گوش، سوار صندلی سدان نشوید. وقتی دختری ازدواج می کند، زینت می پوشد. معنی: اغلب به خانه بیایید.
گوشواره هایی که خانم ها استفاده می کنند سابقه ای بیش از 2،000 سال دارد. لیو شی از سلسله هان شرقی که در اصل "珰" نامیده می شد، در "توضیح نام ها" گفت: " سوراخ کردن گوش ها و استفاده از مروارید "珰" نامیده می شود.
اسناد تاریخی حاکی از آن است که در گذشته بیشتر زنان خیانت می کردند و حتی گاهی از خواب عمیق شوهران خود برای فرار و امتحان با معشوق خود سوء استفاده می کردند. شوهر گوش او را سوراخ می کرد و دو حلقه فلزی را سگک می کرد. به این ترتیب که اگر زن کمی تکان می‌خورد، گوشواره‌ها صدایی در می‌آورد و باید از فکر امتحان کردن دست بردارد.
نظریه دیگر این است که زنان در ابتدا مفهومی از عفت نداشتند. تا زمانی که مرد غریبه ای از آنجا عبور می کرد، زن پیش او می رفت و با او پیشقدم می شد و از مرد غریبه می خواست یک شب بماند. صبح روز بعد که مرد رفت، گوشواره ای به عنوان یادگاری و انعام به زن بدهد. هر چه یک زن گوشواره های بیشتری روی گوش های خود داشته باشد، جذاب تر است.
بعدها پس از تغییر زمان، گوشواره به اکسسوری مورد علاقه زنان تبدیل شد.
بنابراین، در "میدان توت"، لوفویی که مردان عاشق او شدند، "مرواریدهای ماه در گوش هایش" داشتند. لیو لانژی در "طاووس به سمت جنوب شرقی پرواز می کند" "آویزهای ماه در گوش هایش داشت." زن گردشی بهاری که توسط لو یین در شعر "اشعار متفرقه" توصیف شده بود، "حلقه های طلایی در گوش هایش می لرزید."